YDT’ye Nasıl Hazırlandım Serisi: YDT’de nasıl 70 net yaptım?
The Teacherist Academy Ailesi merhaba. YDT’ye Nasıl Hazırlandım Serisi’ne hoş geldiniz. Bu yazıda Erciyes Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı’nı kazanan bir arkadaşımızın YDT’de nasıl 70 net yaptığından bahsedeceğiz. Zamanında bu seriyi okuyup motive olan dilcilerin, şimdi bu seri için yazı yazmalarının gururunu ben de yaşıyorum. İyi ki varsınız. Hazırsanız başlayalım.
Netlerim
Selamlar Ben Rabia. Bir 2022 YKS gazisiyim. İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı’nı burslu kazandım. TTA’da birçok YDT’ye nasıl hazırlandım yazısından faydalanmış biri olarak bu sene ben de bir yazı göndermek istedim. Benim netlerim sene boyunca hep çok yakın ilerledi. Başlarda TYT 35 YDT de 40 civarındaydı. Sınavda da TYT’de 68 YDT’ de 70 netim vardı. Esas alanımız YDT olsa da TYT nin de önemli bir yüzdesi var. Bu yüzden hep ikisini birlikte yürütmeye çalıştım.
Nasıl Çalıştım?
Yıl boyunca günlük yapacağım sabit bir planım vardı. Bunu tamamladıktan sonra üzerine ekliyordum: Paragraf (hem Türkçe hem İngilizce ), problem. İkisi olmadan olmuyor. Bunu 100 kere duyacaksınız çünkü gerçekten böyle. TYT’de sosyalim de iyi olduğu için bunlar dışında aşırı çalışmadım. Matematikte de konudan çok problemlere odaklandım.
YDT’ye gelirsek eğer, orada tek stratejim okumaktı. Zaten küçüklüğümden beri okumayı da sevdiğim için bol bol İngilizce hikaye, dergi ne bulursam okudum diyebilirim. Gramer konusunda başlarsa sıkıntı yaşasam da çok üzerine düşmeden hallettim. Başta da değilim gibi burada da paragraflara ağırlık verdim. Günlük parça sorularından, kim gelsinden ve kim gitsinden muhakkak soru çözüyordum. Hiç oturup kelime ezberi çalışamadım, kelime sorusu da çözmedim hatta. Parçalarda gördüğümde çoğu zaman cümleden anlam çıkararak ilerlemeye çalışıyordum, sonrasında zaten anlamına bakıyordum ki böyle böyle öğrendim.
Tavsiyeler
Biraz da psikolojik boyutu konuşmak gerekirse, net hedeflere sahip olmak çok önemli bence. Ben sıkıldıkça İstanbul’u hayal ederdim, dil edebiyatta göreceğim dersleri araştırırdım. Yıl içinde tükenmeye yaklaştığım her an değer mi diye kendimi sorgulamaya başlardım, hayallerim için gerçekten değerdi.
Değineceğim son mesele (belki de aslında en önemlisi), lütfen denemelere şuna buna takılıp kendinize kızmayın, değersizleştirmeyin kendinizi, ya da isyan etmeyin. Güzel şeyler yapabilmek için acı çekmek gerekiyor, ama sonu gerçekten güzel oluyor, sabır. Bu sistemin içerisinde asla puanlarımız, sıralamalarımız, üniversitelerimiz bizim gerçek başarılamızı ölçemez. Sonuç olarak zor bir süreçten geçiyorsunuz, Allah hepinizin yardımcısı olsun. Ama dediğim gibi, benliklerimizden taviz vermeden devam edebilmek en mühimi, gerisini çok da şey yapmayın yani.
